Veda

Veda

Uzun bir vagon seni aldı…
Evet uzun bir vagondu seni alan,
Gecenin karanlığında kaybolan.

 

Giden yolcu ağlıyordu,
Çünkü geride bir şeyler bırakıyordu.
Son vedası soğuk bir tren garında kaldı mesela,
Ve son bakışı puslu bir vagon camında.

 

Ve ben, trenleri hiç sevmem hala.
Ama bilirim makinelerin duygusuzluğunu.
Onların uğultusu susturur seni.
Raylar bile bilmez nereye gittiğini, ama götürür seni.

 

Raylarda ezilen bozuk paralar gibidir kalbim şimdi.
Bedeni var ama değeri yok…
Son durağa gelmeden biter bu yolculuk.
Söyleyemem nedeni yok….

 

Beytullah BALCI
26.02.2010    22:31
Dadaşkent  (Seher Sokak) / Erzurum

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir