Cinayet

Bu kez birşey söylemedim;
Bir nevi, ardında parmak izi bırakmayan bir suskunluktu bu tavır.
Gitmem farz olmuştu, katlim vacip!
Yürekler suç ortağı, gözler şahit…

‘Bu ne biçim nisan’ dedim bir an içimden.
Günler uzasa da erken çöküyor karanlık,
Havalar ısınsa da akşamlar soğuk…
Tek kelime edecek mecalim de yok.
Boğazım hırıltılı, sesimse boğuk.

Sanırım buralara da alışamadım.
Önce yüreği gidermiş insanın, güle güle yüreğim!
Sonra ‘takibe düşer’ ayaklarım, sonra bir polis telsizi…
Şiirler arası bir yolculukta tutuklanırım.
Suçum cinayet, itiraf ettim nihayet!

16.04.2018 / 22.48
Mudanya